U poslednjoj dekadi prošloga veka, na teritoriji SAD-a, započeta su istraživanja o uticaju biljaka na staništa kontaminirana teškim metalima i jedinjenjima organskog i neorganskog porekla, koji su proizvodi različitih grana industrije. Istraživanja su pokazala da biljke utiču na smanjenje koncentracije polutanata u zemljištu i podzemnim vodama, tako da se rodila ideja o mogućnosti njihovog prečišćavanja sadnjom biljaka na takvim terenima. Ime nove tehnologije glasi fitoremedijacija, što u prenesenom značenju znači "ispravljanje zla pomoću biljaka". Ustanovljeno je da vrste iz rodova Salix i Populus najefikasnije vrše fitoremedijaciju zbog svojih poznatih osobina velike transpiracije i plastičnosti korenovog sistema, stoga im je posvećena velika pažnja.