Dve populacije hrasta lužnjaka (Quercus robur L.) su u polu-kontrolisanim uslovima bile izložene različitim tretmanima: optimalnoj vlažnosti zemljišta (kontrola), suši praćenoj oporavkom nakon ponovnog uspostavljanja optimalne vlažnosti zemljišta (S1) i tretmanu konstantne suše (S2). U odgovoru populacija na sušu i oporavak, ispitivane su promene parametara koji se odnose na razmenu CO2 i vodene pare u listu, kao što su intenzitet fotosinteze (A), transpiracije (E), stomatalna provdljivost (gs), intercelularna koncentracija CO2 (Ci), trenutna efikasnost korišćenja vode (WUE) i unutrašnja efikasnost korišćenja vode (WUEi). Rezultati istraživanja ukazuju na specifične adaptivne predispozicije ispitivanih populacija u odnosu na sušni stres i oporavak nakon suše, čime se dobijaju pouzdane smernice za procenu njihovog potencijala za gajenje u uslovima vodnog deficita i mogućnost oporavka nakon ponovnog uspostavljanja optimalnog snabdevanja vodom.