U radu je analizirana mogućnost podizanja bafer šuma, na kontaktnim površinama između najplodnijih primarnih poljoprivrednih i halomorfnih zemljišta, u ravničarskom delu Vojvodine, u zoni intenzivne poljoprivredne proizvodnje, sa aspekta zaštite istih od brojnih degradacionih procesa. Alkalizacija, kao degradacioni proces ugrožava obodne delove ovih primarnih zemljišta, od čega 17 474 ha černozema, ili 0.81%, zatim 957 ha livadskih crnica, ili 0.05%, odnosno 16 270 ha ritskih crnica, ili 0.75%, odnosno 34 701 ha, ili 1.61% od ukupne površine Vojvodine. Izbor vrsta drveća i žbunja za pošumljavanje navedenih površina mora biti primarno usklađen sa datim edafskim karakteristikama staništa. Rezultati ovihproučavanja ukazuju, da su u ekološkoj zoni alkalizovanog černozema, u spratu drveća pogodne kserofilne i termofilne vrste iz rodova: Robinia, Quercus, Prunus, Morus, Pinus, u ekološkoj zoni alkalizovanih livadskih crnica mezofilne i higrofilne vrste iz rodova: Quercus, Fraxinus, Ulmus, Populus, Sorbus, Morus, Prunus, Malus odnosno u ekološkoj zoni alkalizovanih ritskih crnica higrofilne vrste iz rodova: Quercus, Fraxinus, Ulmus, Populus, Salix. U ovim bafer šumama, ispod sprata drveća, neophodni su gusti sklopovi odgovarajućih vrsta žbunja, prilagođenih navedenim edafskim uslovima. Podizanjem bafer šuma bila bi zaštićena zona intenzivne poljoprivredne proizvodnje od invazionih degradacionih uticaja, sa jedne strane, a iste bi, sa druge strane, dugotrajno ostvarivale meliorativni uticaj na slatine u Vojvodini.